Op 16 september 2025 overleed op 93-jarige leeftijd weervisser Cor van Dort. Voor de uitvaart schreven Marc van der Steen, oud-voorzitter van Stichting Behoud Weervisserij, en huidig vice-voorzitter Dick Westerhof dit afscheidswoord.
Namens het bestuur en vrijwilligers van de Stichting Behoud Weervisser staan we stil bij het overlijden van Cor. Vanzelfsprekend zijn we bedroefd over het overlijden van Cor, het boegbeeld van de weervisserij. Een Bergs monument is niet meer. Want zo kunnen we Cor echt wel noemen. Een markante man met een even markante kop. Getekend door een leven lang op het water, door weer en wind. Een man van de elementen, een natuurmens. Hij kon het weer lezen aan de luchten boven de Oosterschelde.
We gaan ook zijn karakteristieke “kraakstem” stem missen. En eigenlijk was alles aan Cor karakteristiek. Daar hoort ook eigenwijsheid bij. Alles moest maar op één manier en dat was zijn manier. Dat botste geregeld aan boord. Want ja, Cor was niet de enige visser aan boord.
Cor trad niet graag op de voorgrond. Maar hij kon wel genieten als hij of de weervisserij in het zonnetje werd gezet. Zoals in 2011 toen Cor en Lena erelid van Les Amis de l’Anchois werden. Of in 2018 toen de weervisserij bijgeschreven werd in de Inventaris Immaterieel Erfgoed Nederland. Of in 2021 toen hij het gedicht ‘De Verliefde Ansjovis’ onthulde op de gevel van een woning. Hij liet zich gewillig fotograferen en filmen voor talloze krantenartikelen en reportages. Ik herinner me drie documentaires over de weervisserij met een hoofdrol voor Cor: “Van vletten en vleuken” (1990), “Verdronken land” (2010) en “Cor & Henk, weervissers van de Oosterschelde” die in 2017 zijn première beleefde op het filmfestival Film by the Sea in
Vlissingen.
Als verslaggevers van kranten of televisie uit Nederland, België of zelfs Duitsland Cor vroegen hoe het kan dat de familie van Dort de laatsten zijn, zei Cor steeds: “Weervissen, daar zijn we goed in, daar gaan we mee door want wat zouden we anders moeten gaan doen ?” Wij vinden dat wel heel bescheiden maar het is Cor ten voeten uit: bescheiden, een keiharde werker tot op hoge leeftijd, een zeer aimabele man.
Cor gaat al op jonge leeftijd met zijn vader en zijn oudere broers mee vissen. Als hij vijftien is, zijn vader is dan al overleden, stapt hij samen met broer Willem fulltime in de zaak. Dat betekent dat Cor 78 jaar gewerkt heeft als weervisser. Tot een paar jaar geleden deed Cor nog mee aan alle werkzaamheden van het weervissen: hout kappen, weerhout zetten, netten boeten, netten plaatsen van de weerkamer en uiteraard vissen. Onverstoorbaar en ogenschijnlijk onvermoeibaar. Volgend jaar bestaat de firma C.J. van Dort 60 jaar. Het jaar erna is het honderd jaar geleden dat de vader van Cor zelfstandig is gaan vissen.
Cor zal altijd worden herinnerd als DE weervisser. Maar dat kon hij niet zijn zonder zijn Lena. En niet zonder Rian, Henk en Corné. En niet zonder alle mensen die hem en de familie een handje bijsteken. Cor we beloven je als Stichting Behoud Weervisserij, samen met Rian, Henk en Corne, ons te blijven inzetten voor dit mooie ambacht en het levend te houden. Zoals heel veel Bergenaren zijn we blij dat we Cor een groot deel van ons leven hebben gekend en met hem mochten werken. Velen koesteren de mooie gesprekken die ze met Cor hebben gevoerd.
Een uniek mens is niet meer.
Bedankt Cor voor je wie je bent geweest!
Rust zacht!